وقتی که بچه بودم، مادرم بهم پس انداز کردن رو یاد داد، همیشه یه بخشی از پول تو جیبی هام رو توی یه پاکت میذاشتم و وقتی که پول خوبی جمع میشد میتونستم چیزی که دلم میخواد رو با اون پس انداز بخرم! خیلی از اوقات وقتی ذره ذره پولم رو جمع میکردم و زحمت این جمع شدن پول رو با تمام وجود لمس میکردم، از خرید چیزی که دلم میخواست پشیمون میشدم! خیلی وقتا اون چیز ارزش این همه زحمت و پس انداز کردن رو نداشت! نمیارزید براش هزینه کنم..! پس پس اندازم دست نخورده میموند برای یه خرید هوشمندانه و عاقلانه تر…

وقتهایی که خرید عاقلانه ای میکردم، با تمام وجود از خریدم لذت میبردم! اگه کتاب بود، تا آخرین صفحه میخوندمش… اگه اسباب بازی بود، تا مدت ها توی رخت خوابم کنار خودم میذاشتمش… چون بخاطر داشتنش مجبور بودم مدت ها پس انداز کنم، قدرش رو میدونستم! ما قدر چیزهایی رو میدونیم که براشون بهایی پرداخت کرده باشیم…